Greekdl.com

Τα ίχνη της άυπνης νύχτας ήταν αποτυπωμένα ξεκάθαρα στα χαρακτηριστικά του Ρούμπεν Ντάριο Γκιχένα. Η κατοικία του κλυδωνιζόταν σαν καράβι με τρελά ιστία έτοιμη να σπάσει τα ξημερώματα του Σαββάτου στην Χιλή. Όταν ο Εγκέλαδος των 8,8 ρίχτερ μετέτρεπε το Βαλπαραΐσο (την κοιλάδα του παραδείσου) σε… κόλαση, σαν αυτή που εικονογράφησε στην «Θεία Κωμωδία» ο Γουσταύος Ντορέ.

«Ήταν περίπου 03:40 όταν ξύπνησα από τον σεισμό», ανασυνθέτει τα θραύσματα μνήμης της κατακερματισμένης νύχτας ο Αργεντινός επιθετικός των Σαντιάγο Γουόντερερς.

«Το πρώτο που έκανα ήταν να πάω στο δωμάτιο των παιδιών μου. Άρπαξα τον μεγαλύτερο μου, τον Τόμας (7 ετών) και βλέποντας την οροφή του σπιτιού έτοιμη να υποχωρήσει αποφάσισα να πέσουμε από το παράθυρο.

Κατοικούμε στον τέταρτο όροφο αλλά τρία με τέσσερα μέτρα κάτω από το παράθυρο υπήρχε ένα κενό. Πέσαμε εκεί. Χτύπησα και στα δύο γόνατα και ο Τόμας έχει ένα πόνο στο στήθος. Αλλά σωθήκαμε.

Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου. Δεν έχω βιώσει κάτι ανάλογο στη ζωή μου, παρότι έχω ζήσει πολλά χρόνια στην Χιλή. Φοβόμαστε ακόμη και δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να κοιμηθούμε πουθενά αλλού πέρα από το αυτοκίνητο», έλεγε ο ωχρός Γκιχένα, του οποίου οι φόβοι στα όνειρα είναι αλησμόνητοι.

Όπως και του Χιλιανού μέσου της Μπόκα Τζούνιορς, Γκάρι Μέντελ, ο οποίος πολιορκήθηκε αρκετές ώρες από τον θάνατο. Τα καταπονημένα χαρακτηριστικά του καταδικάστηκαν αμετάκλητα στην απόγνωση όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο της ανιψιάς του.

Ίσως να μην έχει κλείσει οριστικά τους λογαριασμούς του με τον Χάρο μιας και δεν έχει ακόμη καταφέρει να εντοπίσει την κόρη του Αγκοστίνα και την μητέρα της…

Τα οράματα ελπίδας του ποδοσφαίρου

Στο «μαιευτήριο των σεισμών», την Χιλή, έχουν σημειωθεί, από το 1973 ως σήμερα, 13 σεισμοί μεγέθους άνω των 7 ρίχτερ. Ο τελευταίος εξ αυτών δημιούργησε χάος και παράνοια.

Τα παιδικά πρόσωπα πασαλειμμένα με την σπαρακτική θλίψη της έσχατης απώλειας έβλεπαν ανθρώπους ακρωτηριασμένους ψυχικά και σωματικά ενώ τα συνεργεία διάσωσης ποδοκροτούν μέσα στην σκόνη με υπόκρουση την μεγάλη απόγνωση.

Η επίσημη καταμέτρηση φτάνει τους νεκρούς περίπου στους 800 ενώ περίπου 2 εκατομμύρια αναμένεται να επηρεαστούν από το φονικό διάβα του Εγκέλαδου και τις εν συνεχεία λεηλασίες.

Κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει πού θα φτάσει ο τραγικός απολογισμός. Αυτή τη στιγμή φυσικά το ποδόσφαιρο, όπως επεσήμανε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας της χώρας, Χάρολντ Μέιν Νίκολς, ενώ ανήγγειλε την ματαίωση των φιλικών αγώνων με την Κόστα Ρίκα και την Νότια Κορέα, «δεν μπορεί να παραμείνει αμέτοχο σε αυτή την εθνική καταστροφή.

Θα πρέπει να φροντίσουμε και εμείς να ανακουφίσουμε τους χιλιάδες συμπατριώτες μας που το χρειάζονται και μετά θα υπάρξει χρόνος για ποδόσφαιρο» έλεγε ο Νίκολς, σχεδόν την ίδια ώρα που πέρα από τον Ατλαντικό, στην Ισπανία, ο Χιλιανός επιθετικός της Σαραγόσα, Ουμπέρτο Σουαζό σκόραρε και σήκωνε την φανέλα του για να φανεί το μήνυμα «Κουράγιο Χιλή».

«Η αλήθεια είναι ότι βιώνω δύσκολες στιγμές. Όταν ξυπνάς και βλέπεις τι συνέβη, ενώ σχεδόν όλη σου η οικογένεια ζει στην Χιλή είναι δύσκολο να νιώθεις ψύχραιμος. Πολλοί άνθρωποι πέθαναν στην Χιλή και είμαι λυπημένος. Ήθελα να πετύχω για να γκολ για να δώσω κουράγιο στους συμπατριώτες μου» υποστήριζε ο «Τσουπέτε» αναλαμβάνοντας να ενσταλάξει με όραμα ελπίδας τους «καθημαγμένους» συμπατριώτες του.

Σε ταραγμένη κατάσταση βρισκόταν και ο προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης, Μανουέλ Πελεγκρίνι έπειτα από την «αποσυναρμολόγηση» της Τενερίφης με 5-1.

«Ελπίζω η χώρα να καταφέρει να ξεπεράσει αυτή την κατάσταση. Άκουσα τα νέα το πρωί και θέλω να στείλω ένα μήνυμα συμπαράστασης στους συμπατριώτες μου», ψέλλισε ο ηγέτης της «λευκής βασίλισσας».

Κοντρέρας: "Να βοηθήσουμε όλοι"

Ανάλογη ήταν και η διάθεση του αμυντικού του ΠΑΟΚ, Πάμπλο Κοντρέρας, όπως ομολόγησε στα μέσα ενημέρωσης.

«Είμαι συγκλονισμένος. Πρέπει να βοηθήσουμε τον κόσμο που χτυπήθηκε. Αυτή τη στιγμή είναι λογικό να μην έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με την Εθνική μας ομάδα μιας και πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να βοηθήσουμε. Πρέπει να δώσουμε οικονομική βοήθεια όσοι είμαστε μακριά μιας και η κατάσταση είναι δύσκολη. Το ίδιο, όμως, καλώ να κάνουν όλοι».

Οι εκατοντάδες μετασεισμοί συνεχίζονται ως σήμερα. Η σεισμογόνος γη της Χιλής ταρακουνιέται, ενώ στα χαλάσματα ανεβαίνει ο αριθμός των θυμάτων.

Η ζωή θα αρχίζει να κυλά ξανά, όμως έπειτα από αυτόν τον σεισμό αντιλαμβάνεται κανείς ότι «ο θάνατος διατηρεί τα δικαιώματα του περισσότερο από ό,τι πριν», όπως έγραφε ο Ζοσέ Σαραμάγκου στο «Περί Θανάτου»...